Eerste Reuzenpaardenstaart in Salland

Ecogroen deed wederom bijzondere vondsten in het buitengebied van Deventer. Onze floristen vonden onder andere Reuzenpaardenstaart, een soort die nooit eerder werd aangetroffen in Salland. We ontdekten de soort tijdens een flora-inventarisatie in het centrale deel van het buitengebied van de gemeente Deventer.

Met deze inventarisatie voegt Ecogroen weer een onderzoek toe aan de reeks florakarteringen voor de gemeente Deventer. Vorig jaar vonden we nog het zeldzame Torenkruid in het oostelijke deel van de gemeente. Dit jaar troffen we in het centrale buitengebied – naast Reuzenpaardenstaart – ook zeldzame soorten als Weidegeelster, Veenreukgras en Zevenster aan.

Bijna 350 soorten!

De flora-inventarisatie richtte zich op de botanische kwaliteit van kleine bosjes en houtwallen. De houtopstanden in het hele gebied, waaronder de soortenrijke delen van Rande, De Kranenkamp, Tjoene, Vrieswijck en landgoed De Bannink, herbergen elf door de Flora- en faunawet beschermde plantensoorten en een even groot aantal soorten van de Rode Lijst. In de 58 onderzochte kilometerhokken zijn in totaal 349 planten genoteerd.

Terugblik op het verleden

Ook dit jaar vonden we weer een verband tussen indicatorsoorten van oude bosbodems en de -nog steeds herkenbare- ligging van oude boscomplexen en houtwallen.

Op plekken waar soorten als Dalkruid, Bosanemoon en Adelaarsvaren groeien, is op de Hottingerkaart uit 1787 in alle gevallen al bos getekend.

Ook waren we verrast door de vondst van de groeiplaats van de Reuzenpaardenstaart. De soort is in Nederland, buiten Zuid-Limburg, zeer zeldzaam en groeit eigenlijk alleen maar in kalkrijke bronbossen. Uit bestudering van oude kaarten blijkt dat op de plek waar de soort is aangetroffen, 200 jaar geleden een bron lag. Vanaf de 14^de eeuw begon men in Salland met het graven van weteringen voor betere afwatering. Het land werd op die wijze droger en beter bewerkbaar. De Zandwetering is een van die afwateringssystemen die het water – dat uit de bewuste bron liep – afvoerde. Tegenwoordig ontspringt de bron 200 meter verderop, maar de optimale groeiomstandigheden zijn voor de Reuzenpaardenstaart op de locatie van de oude bron blijkbaar nog altijd aanwezig.